Dag 18, woensdag: Jaws!

Woensdag
Ooit een klamboe gezien die aan de bovenkant open is? Die hebben ze hier. Why?! Wat is hier de gedachte achter? Ter decoratie? Terwijl de inspiratie van het liedje uche-uche-uche-het stikt-hier-van-de-mugge toch echt hier vandaan moet zijn gekomen. Helaas is het prachtige houten huisje waar we in zitten niet helemaal mosquito-proof en kennen de muggen het geurtje van de antimuggenspray inmiddels wel. In iedere kamer staat nog wel een spuitbus met een of ander giftig goedje. Ik denk dat het de bedoeling is dat je je kamer er mee bespuit, maar zeker weten doe ik het niet en we proberen het ook maar niet uit. Waar hebben we het over, zittend op een prachtig eiland... oke, ik maak het openbaar...ik ben officieel een azijnpisser!

Dus. Breakfast. A la carte. Oke. Amerikaans, Engels, Thais, Fruit, Pancake, Cereals. Dat was het zo ongeveer, geloof ik. Het was prima, meer niet. Geef mij maar een buffetje. We hadden in ieder geval mooi voer voor de visjes!

Even een wasje afgegeven bij de receptie en een taxichauffeur georganiseerd. En we kregen een geweldige goed Engelssprekende met humor, met een pick-up. Wij in  de laadruimte. Kicken! Soms een beetje spannend, want het gaat soms erg stijl op Koh Tao.

We wilden graag naar een speciaal viewpoint op het eiland. De taxichauffeur zette ons af bij een hotel, maar dat was niet het viewpoint dat ik kende van de foto's... de taxichauffeur begreep ons wel, maar zei dat het een behoorlijke klim was en bood aan om naar een ander viewpoint te brengen. Eh...mijn naam is Hoogenboom en als anderen het kunnen, kunnen wij het ook... Achteraf heb ik de chauffeur gezegd dat ik beter naar hem had moeten luisteren...gehghe...genant!
Het was een hele klim met enorm steile stukken (die we ook weer naar beneden moesten) en onderweg kwamen we nog een Cat graafmachine tegen die naar beneden gestort was en in de fik was gevlogen. Max checkte nog even of er een lijk in lag, maar nee.   Het laatste stuk legde ik alleen met Max af. Ik vroeg nog aan hem of ik het volgende slachtoffer van hem was, aangezien hij ook met Anne alleen was toen zij viel...of heb ik teveel thrillers gelezen?
Aangezien we met Anne hadden afgesproken een uurtje weg te zijn en we haar dan zouden ophalen om naar een mooie bay te gaan en we al een tijdje onderweg waren, Harry eigenlijk ook niet wist dat het nog zo ver was, wilden we hen toch even laten weten dat alles oke was, maar dat het allemaal iets later werd. We hadden echter geen telefoonnummers van hen aangezien zij de Thaise-simkaarten hadden...was handig geweest om ze even op te slaan misschien? Toch maar even 3G aangezet en een whappje gestuurd dat het wat langer duurde, voordat ze ongerust zouden worden. Helaas, na iedere bocht dachten we bij de top te zijn, maar die laatste bocht kwam maar niet. En met de gedachte die stijle hellingen ook weer naar beneden te moeten (op blote voeten), besloten we zonder viewpoint toch weer naar beneden te gaan. Die weg naar beneden bleek uiteindelijk mee te vallen en al snel kwamen we Harry ook weer tegen. Verder geen enkele toerist tegengekomen.

Een ijsje bij de 7-eleven gehaald en water...! Wat was het warm. Toen Anne opgehaald en naar Leuk Bay gegaan. Grappige naam voor een baai. De weg er naar toe was ook echt Leuk, in die pick-up! Alles is hier Leuk eigenlijk. Anne zat op de achterbank, als een prinsesje, ook Luek. Ja, soms schrijven ze het als Luek. Ik denk dat ze er hier nog niet over uit zijn.

Anyway. 100 Baht entree. Niet erg, want inbegrepen zijn bedjes, een parasol en een blikje drinken. En dat allemaal voor 2,50. Ook Leuk dus.
Het snorkelen was echt fantastisch. Precies als ik hoopte. Wat een kleurenpracht! Het brood vonden ze erg lekker en Max leek de rattenvanger van Hamelen. Max en Harry hebben nog wat mooie filmpjes kunnen maken! Ook nog een kleine haai gezien. Er schijnen er daar meer te zitten, maar hier waren we al blij mee. Geen schildpad gezien, helaas. Ooit gebeurt het!

Na een paar uur zijn we opgehaald door de taxichauffeur die trots vertelde nog 2 ritjes te hebben gedaan! We hadden hem voor 5 uur geboekt, maar in de tijd dat wij daar waren, heeft hij wat extra kunnen verdienen. Een echte ondernemer, prachtig! 

In het hotel aangekomen hebben we  Anne's verband verwisseld, heeft Anne eindelijk weer eens helemaal kunnen douchen, zonder zak om haar been en heb ik nog een handwasje gedaan. Max en Harry hebben zich in het zwembad vermaakt. Daarna de zonsondergang op het strand 'gedaan'. Het was bewolkt, dus het was niet spectaculair, maar het blijft een heerlijk temperatuurtje. Ik heb het nog niet koud gehad hier, behalve dan op de kamer met de airco. 

's Avonds hebben we weer in het hotel gegeten. Ik maar weer 'pingoo' (springrolls, veg. loempia's) met 'tiemij' (steamed rice, witte rijst), die zijn hier heerlijk en bij de chinees in Nederland krijg ik er altijd maar eentje... 
We zijn inmiddels alle vier aan de shakes of mocktails (virgin cocktail) en het moment van de dag maakt niet meer uit. Wat zijn ze lekker!

Na het eten was het voor Anne welletjes en ben ik met Harry en Max nog even het dorp ingelopen. Verder hebben we voor die paar uur in Chumphon morgen (tijd tussen aankomst ferrie en vertrek trein) toch nog maar even een hotelletje voor een paar uur geboekt. De reis zal voor Anne best vermoeiend en pijnlijk zijn en het is fijn als ze dan even kan rusten.

Morgen dus weer weg van Koh Tao. Ik zal het eiland missen. Ben, net als in Chiang Mai, nog niet 'klaar' hier...

Een warme groet!