Dag 22, zondag: Kapunkaaaaa Thailand! ;,,,(

5.45 uur. Dat is vroeg 😨! 
We waren mooi op tijd klaar toen de taxi arriveerde. Dag Bangkok! We gaan je missen.

Op het vliegveld aangekomen, werd het licht tot matige chaos. We hoopten nog op een gratis upgrade naar businessclass voor Harry en mij, maar helaas, dat ging niet lukken. Daarnaast (en daar was ik al voor gewaarschuwd door de verzekerinsmaatschappij) moesten we een artsenverklaring hebben voor het vliegen van Anne. En die hadden we natuurlijk niet. Aan de andere kant van de hal was een medische post met arts. Het huilen stond Anne nader dan het lachen. Na een korte anamnese schreef hij een verklaring en konden we weer terugracen. De rekening viel mee: €12,50.

Toen werden we al gescheiden, ondanks het verzoek bij elkaar te kunnen blijven. Nee. 'Nee' schijnen ze hier niet zo snel te zeggen, maar nu waren ze heel resoluut. Economyclass is economyclass...een gezinslid in een rolstoel of niet. Geen zwak voor moederharten hiero. Businessclass had een andere immigrations en douane. Ruim 45 minuten later vonden we elkaar, na wachten, zoeken, appen en bellen, weer. Lekker handig en klantvriendelijk geregeld...not. 

De vlucht verliep verder prima. Harry en ik hebben allebei 2 films gekeken, er is zoveel keuze! Harry voelde zich best aardig (met een handje noritpillen in zijn buik), maar heeft het idee dat hij nu ook verkouden wordt. Hij heeft wat van mijn veganistische (foutje bij het boeken) en zijn eigen maaltje gegeten en het is er allemaal goed ingebleven. Max en Anne hadden natuurlijk een geweldige ervaring met champagne en een zoveel-gangen-menu, sokken-van-de-zaak enzenz.  En het allerbelangrijkste, Anne kon liggen! Er was nogal wat turbulentie dus het naar de toilet lopen met stokken was wel een uitdaging!

We hadden de eerste vlucht wat vertraging, zodat we weinig tijd hadden in Dubai, waar het 42 graden was, en bijna gelijk al konden boarden. Ook in Dubai stond al een 'mannetje' met een rolstoel klaar. Hij racete over het vliegveld. Gelukkig hoefden we dit keer niet met de trein naar een andere terminal, zoals op de heenweg.

De tweede reis verliep perfect. We vlogen keurig grotendeels om oorlogsgebied heen:

Het vliegtuig was verre van vol en er was voldoende plek als je wilde liggen. Weer 2 films kunnen kijken. Ik hou van Emirates! Echt. We zijn zelfs 'member' geworden! Het is allemaal prima geregeld, tot aan de warme natte doekjes voor de landing. En ook nu weer 3 camera's op het vliegtuig, zodat je alles buiten het vliegtuig kunt zien, inclusief landing.

In Amsterdam ook weer opgevangen door 2 medewerkers met rolstoel. Hier begrijpen ze direct dat je zelf de rolstoel wilt duwen. Fijn. Ook priority bij de bagageband in verband met de businessclass, dus we hadden de koffers als een van de eersten. 

Luc en Dennis waren er beiden met auto's en het was een gelukkig weerzien voor Anne. Voor Max een half gelukkig weerzien, hij moet nog een weekje wachten voor Marijn weer thuis komt.

Voor ons is het inmiddels midden in de nacht, dus wij gaan lekker tukken. Morgen nog een dag om bij te komen en op te ruimen om dinsdag weer te beginnen.

Wat gaan we missen van Thailand: Unaniem het weer en de gastvrijheid/vriendelijkheid van de mensen...hospitality dus 😉

Mijn persoonlijke hoogtepunten: de Aziatische kennismaking, the floathouse aan de River Kwai, Elephant Nature Park (op nummer 1) en het snorkelen was uiteraard ook zeker een hoogtepunt....

Thailand was fantastisch! Kapunka Thailand! Dank je wel Thailand! 💛

Een warme groet!